03 มีนาคม, 2552

ปิดฉากอย่างอลังการ สมใจประธาณอาเสี้ยน (ถ้าไม่ได้อ่านจะเสียใจ)

ให้ตายสิ..นึกว่าแค่ได้ เป็นนายกฯแล้ว คนจะนับหน้าถือตา
เหมือนกับอดีตนายกฯที่ผ่านๆมา อย่างน้าแม้ว ลุงหมัก
หรือแม้แต่น้าสมชาย ที่แม้ว่าจะได้เป็นแค่ช่วงสั้นๆ
ก็ยังประทับใจจ๊อด จนกล่าวขวัญกันไปทั้งบาง แต่ที่ไหนได้
พอเทพประทานให้เป็นจริงๆ ไหง..มันวิเวกวังเวงวิเหวโหว
ยิ่งกว่าหมาหัวเน่าซักสิบตัวมารวมกัน ยังไม่ปาน

ทุก วันนี้ไปไหนมาไหน ไม่มีใครยกมือไหว้ยังพอทน
คุ้มดีคุ้มร้ายจะถ่มน้ำลายรดหน้าเอาละไม่ว่า นี่แหละหนา
บ้านเมืองในยุคกาขาว แม้แต่ชาวบ้านก็เอียงกระเท่เร่ซะไม่มี

ว่ากัน ตามจริง ก็ดันเสี้ยนจนเกินเหตุเอง แล้วจะไปโทษใครได้
อยู่ดีไม่ว่าดี เป็นเด็กเป็นเล็กดันอยากจะขึ้นเตียง
เขาถึงว่าคนมันไม่เจียมตัว พอขึ้นมายืนแถวหน้า
ชาวบ้านชาวช่องเลยเห็นกันหมด

ว่าที่เต๊ะท่าทำเก๋ไก๋ให้เห็นเป็นประจำ นั่นมันสื่ออำมาตย์
ช่วยสร้างภาพให้ทั้งนั้นพอก้าวออกมาให้เห็นกันจะๆ
ถึงได้รู้ว่าบุคคลิกมันโหลยโท่ยขนาดไหน แสนจะประดักประเดิด
ไม่เห็นมีมาดของผู้นำซักกะนิด เหมือนเอาเด็กส่งเอกสารมาใส่สูท
แล้วอุปโลกน์ให้เป็นผู้จัดการ ยังไงยังงั้น

อย่างวันที่ไปเดินท่อมๆ ตรวจแถวทหารกองเกียรติยศ
ที่อินโดนีเซีย ภาพมันฟ้องออกมา
ทำให้รู้กันไปหมด ว่าอเมซซิ่งไทยแลนด์แห่งนี้ มีนายกฯหนีทหาร

ก็พี่แกเล่นไปเดินหลังงุ้ม ไหล่ห่อ คอยาว ชนิดที่ว่า
ตาเซียงเมี่ยง เดินหาเขียดอยู่กลางทุ่งนา ยังดูเท่ห์กว่ากันเยอะ

ด้วยบุคคลิกอย่างนั้น มันจึงไม่แปลกที่ฝรั่งสวีเดนจะถามใส่หน้า
ว่าฮูอาร์หยู? ก็ใครจะไปรู้ ว่าหุ่นหยองกรอดอย่างนี้
บ้านไหนเมืองไหน ใครจะเอาไปเป็นนายกฯ

สุลต่าน แห่งบูไน ที่ว่าฉลาดหลักแหลมเป็นเลิศ
ยังเกือบพลาดท่าปล่อยไก่ ในงานประชุมอาเซี่ยน
เมื่อทำท่าจะควักเงินออกมาให้ติ๊ป ตอนที่นายกฯของไทย
ปราดเข้าไปขอจับมือ ไม่บอกไม่รู่นะนี่ ว่านั่นคือนายกฯ
นึกว่าคนขับรถมาขอเช็คแฮนด์ซะอีก

ขนาดว่าป้ากลอเรียตัวเตี้ยมั่กกั่ก ยังดูดีมีสง่ากว่ากันเยอะ
ยิ่งสวมชุดแดงแป๊ด ออกมาเขย่าอารมณ์
เฒ่าริษยาสองวันติดๆ ยิ่งเข้าตากรรมการ
โกยคะแนนใส่กระเป๋าแทบไม่ทัน

เรียกว่าประกาศตัวเป็นประชาธิปไตยจ๋า
ชนิดไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม ว่านี่มันบ้านใคร
ระวังให้ดีเหอะ มาร์คจะขี่ม้าสามศอกไปบอกกำนัน

งานประชุมอาเซี่ยนที่เพิ่งผ่านไปแหม็บๆ
ประเทศชาติจะได้อะไรนั้น มันไม่สำคัญ
เท่ากับที่มาร์คได้โชว์จ้อภาษาอังกฤษ ฟุตฟิตฟอไฟ
ให้เห็นกันคาตา ว่านายกฯของไทยนั้น มันอินเตอร์ซะไม่มี

จะเรียกว่า เป็นความภูมิใจของคนไทยทั้งชาติก็ไม่น่าจะผิด
ปิดฉากไปแล้วอย่างม่วน ซื่นโฮแซว

เห็นภาพกุ๊ยกษิตจับมือกับกุ๊ยฮุนเซ็นแล้ว
ภาพมันออกมาด้านๆยังไงไม่รู้
แล้วข่าวก็ไม่ได้บอกซะด้วยว่า ฮุนเซ็นแกแก้ตัวยังไง

ตอนที่มาร์คยื่นคำขาด ให้ยกปราสาทออกไป แต่ห้ามเอาที่ดิน
ไปด้วยเป็นอันขาด ก็คำพิพากษามันระบุโต้งๆ
แต่ถ้าภาษาปะกิตไม่เข้าขั้นเทพ รับรองไม่มีทางแปลออก

ควันหลงจากคิว จับมือชักรูปกันแช๊ะๆ
ผู้นำแต่ละชาติที่ทะยอยกันมา เช็คแฮนด์กับนายกฯเทพประทาน
ไม่เห็นกระดี๊กระด๊าเหมือนตอนจับมือกับนายกฯทักษิณซักกะนิด

อะไรไม่ว่า ยังตีสีหน้าปูเลี่ยนๆ แถมยิ้มแหยๆ
ราวกับว่า กำลังจับมือกับโจรยังไม่ปาน
ข่าวว่าทั้งหลายทั้งปวงมันมาจากนายกฯของเราเอง
ที่ดันทะลึ่งไปแหกยิ้มจนเกินงาม ใครต่อใครเลยรู้กันหมด
ว่าอ้ายนี่มันฟันเกนี่หว่า มิน่าล่ะถึงได้เกเรเหมือนกับฟันของมัน

แต่ที่ทำให้กลั้นหัวเราะจนแทบฉี่เล็ด ก็ตอนที่มันฉีกยิ้มไปถึงใบหู
แล้วหน้าตาก็ดันไปเหมือนกับมิสเตอร์บีน
อย่างกับโขลกออกมาจากพิมพ์เดียวกัน

อะไร ไม่ว่า งานนี้นายกฯของไทย สวมวิญญาณศิษย์อาจารย์กู้
เอ่ยปากขอกู้มันดะไปหมด ไม่เว้นแม้แต่ ลาว เขมร เวียดนาม
ไปจนยันพม่า ประเทศที่มั่นใจนักหนา ว่าจนพอที่จะไม่มีใครกล้าขอกู้

ขนาดนั้นยังไม่วายโดดโหยง เมื่อนายกฯไทย
ปราดเข้าไปกระซิบที่ข้างหูว่า..ขอค่ารถ 20 ดิ..เพ่

วโรทาห์: 3 มี.ค. 52